පුළුන්වලා පොදක් නැති
විසල් අහස පුරාවට
සොමිකැන් උතුරුවා
පායලා
පෝය සඳ.
ඉල්ලා ඇඬුවලු
පුංචි කාලේ.
පුදුම වෙන්න දෙයක් නෑ
අද හිතෙන්නෙත්
ඒ ටිකමයි.
ගලනා කාලය
අමතක කරලා
ඇස දල්වා බලන් ඉන්න හිතෙනා
මොන තරම් සුන්දර වස්තුවක්ද?
ගං ඉවුර ඉස්මත්තේ
හේන් වැදුන වල් අලි
අතු බිඳිනවා
ඇහෙන්නේ නැතත්,
බන්ඩි ගොයම පිස හමනා සුළං
ගත සිප ගත්තේ නැතත්,
හොරෙන් හොරෙන් අවට බල බලා
ගැබ්බර කැස්බෑවුන් බඩගාන
පෙන ඉතිරෙන වෙරළ ඉමක්
අහලක පහලක නැතත්,
කොන්ක්‍රීට් වනාන්තරේ
පියස මත්තෙන්
ඔබ මවනා චමත්කාරය
මොන තරම් සුන්දරද?
6.15.2014
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment