සම්පත් මිතුර

දනිමි
සහසුද්දෙන්
නොසිතනා වග
නුඹ
සමු දෙන්නට
නාවාට
නුඹගේ
අවසන් ගමනට.
හිස නිකට යා කළ
සුදු රෙදි පටිය
මෑත කෙළවර.
සුදු සරම
ඈත කෙළවර.
නොපියවූ කමිසය
නිසාවෙන්
පෙනුන
සැත්කම් සැඟවූ
පැලැස්තර
එක
දෙක
තුන
හතර.
මෝචරිය අභියස
යකඩ ඇඳ උඩ
කිසිඳු කිසි
කලබලයක් නැති
නුඹ,
පුරුදු ගති ලෙසටම,
පෙර දවස.
අලෙවි නොකළ
සුන්දර සිනහ ඇති
අලෙවි අධ්‍යක්ෂක,
නුඹ.
දහසක්
මිනිසුන් මැද
තවත් එක් මිනිසෙක්
පමණක් නොවූ,
උදය
දහවල
හා සවස
සෑම විට
සෑම කළ
හමු නොවූව ද,
නොයෙක් දේ
හරබර ඇගයුම් කළ,
සිත් සතුට
හා සිත් අවුල
එක සිත්ව අසන්නට
පෙර පුහුණු
හෙයින් පිරි
මිතුරෙක්
සෝවුරෙක් වු
නුඹ ගැන කියන්නට,
පදයක්
පද වැලක්
සෙවූ තැන
නැත හමු වුයේ
වෙන යමක්
'යහපත් මනුස්සයෙක්'
යන්න හැර.
ගැලපෙනවා
යෙහෙන් එය
නුඹට,
නුඹ ගුණයට
අඩුවක් නොවන එසට ම.
යහපතම වේවා නුඹට,
සැබෑවට.
යහපතම වේවා නුඹට,
නුඹ ගිය ගමනට,
සම්පත්
මා
මිතුර.

මල් එළි වැනි ජීවිතේ

නෙක සිතුම්
නෙක පැතුම්
එළි දුවනවා
මහා රෑ අහසේ.
රතු කහ නිල් සුදු
දස දහසක්
මල් රූ
විදුලිය මෙන්
ඇසිපිය හෙලනා නිමේශයට
එළි දුවනවා
එකක් පරයා අනෙක
තරඟයට වාගේ.
මොහොතක් සුව දෙන
ඇතිවන නැතිවන
ජීවිතය වාගේ
රතු කහ නිල් සුදු
දස දහසක්
මල් රූ
රෑ අහස පුරාවට
ජීවිතය වාගේ
එළි
එකක් පරයා අනෙක
එළි
ජීවිතය වාගේ.

යලි ලැබූ ජීවිතය

ජීවිතය
යලි ලැබුණා සේ හැඟේ.
දෑස්,
අඩවන් දෑස් කතා කරයි.
මිහිරියාවක් දැනේ.
සංගීතයක් නැත.
එත්
මිහිරි තෙපුල් ඇත.
දෙසවන පිනවයි.
සුගන්දය දසත දැනේ.
ඉව අල්ලයි එයට,
හිත.
මුව පොඩිය,
රත් දෙතොල් සිනාසෙන
මුව පොඩිය,
රස ඕජාවකි.
පහසම සුවය ගෙනේ.
සුවයම පහස ගෙනේ.
බාධාවක් කිසිත් නැත.
දෙදෙනෙකු කොයින්ද
එක් අයෙකු මිස.
අප අපේය.
කාලය
ගෙවීමක් නැත.
ගෙවෙනා
කාලය නිනව් නැත.
ජීවිතය
යලි ලැබුණා සේ හැඟේ.
ඉඳුරන්
පිනවීමක් නැත.
ඇත්තේ
ඉඳුරන්
සැනසීමක් පමණි.
ආදරය සුවඳ හමයි.
විය යුත්තකි මෙය,
අදද
හෙටද
විය යුත්තකි මෙය.
ලැබුණා සේ හැඟේ
යලි ජීවිතය.

පුත, දැනෙනවද උණුසුම?

පුත, දැනෙනවද උණුසුම
මා ළය උණුසුම
යෙහෙන් නුඹට.
කිරි සිනා පා
සුනිඳු සමනොළ
නුඹ අතින් ඇද
සුනිඳු සමොනළ
නුඹ පයින් ඇන
උණුසුම සෙවූ,
මා ළය උණුසුම
නුඹ විඳි උණුසුම,
දැනෙනවද පුත.
නොහඬනා පුත
මහ විසල්
නෙක නගර
පසුකර දුවන
මහ මඟ
බස් රථය තුළ
නුඹ හා මා හිඳින.
පුත, දැනෙනවද උණුසුම.
බිය නොවන් පුත
ඇත ඔහු
අප අසල
මා, නුඹ අසල,
පහන් කරමින් නොනිදා
නුඹ
පෙනෙන, නොපෙනෙන දුරින්
සිටියා මෙන්,
නුඹ ඇස දල්වා
ලොව බැලූ
ඒ මොහොතේ සිටම,
අතීතයේ ඒ දවස.
මහරගම රෝහල,
දස අත මුසු වූ
සුවඳ, බෙහෙත් සුවඳ,
නුඹ යෙහෙන් විඳි
මා යෙහෙන් විඳි
බෙහෙත් සුවඳ,
සැපයක්ම නොවුනේද, පුත
දෙහෝරාවකට පෙර
නුඹට.
බෝධිසත් වෙද ඇදුර
බොහොම පිං ඔබට.
පුත, දැනෙනවද උණුසුම
හිඳින මා පුත
මා ළයට තුරුලුව.
කළුම කළු දිලිසෙනා මහ රථය
නුඹ මා උකුළ මත
ඉඳිනා අතර විඳ සුව,
ඉදිරි මහ අසුනට බරව
අප ගෙදර යන
ගමන කරනට එලෙස,
අවසන,
පුත
නුඹ පියා
සමත් නැත.
පුත, දැනෙනවද උණුසුම.
මෙසේ යමු පුත
සැතපෙන්න
මා අසල
අප අසල
මා උපන්
ඔහු උපන්
නුඹ උපන්
අප ගමට
ඈත ඈත
මහ රට ඇති
අප ගමට.
පුත, දැනෙනවද උණුසුම.
නොහඬන් පුත,
හැඩු තරම් නිමක් නැත
නොහඬන් පුත,
හැඩු තරම් අතීතයේ
හොදටෝම ඇත,
සැබෑවටම ඇත.
අවසන්ය පුත
සියල්ල
ඒ ලෙසින්ම විය,
විය යුතු ලෙසින්ම විය.
පුත,
නිදන්න පුත
යෙහෙන්
සතුටින්
නිදන්න පුත
උණුසුමින් මට,
මගේ උණුසුමට.
පුත, දැනෙනවද උණුසුම.

ජීවිතයේ ගඟ ගලායයි

ගලා යයි ජීවිතය
ගඟක් විලසින්
ගලා යයි ජීවිතය,
ලා දල්ල මත උපන්
දිය බිඳුව
හා මිතුරු වී
තවත්
එවැනිම දිය බින්දු නෙක
රූටාවිත් ගහ දිගේ
මහ පොළොවට,
ඉන් පස්සේ
දියකඳුරු වෙත ඇදී
ඇළ දොලේ රුව මවාලා
හැඩය ගෙන නොයෙක් තැන
නොනැවතී එක මොහොතක්
හෝ හෝව නංවා
දුව යමින්
විසල් තැන්නේද
නොනිදා
නොපියවා දෑස
නිවන්නට සරතැස
ගලා යයි,
ගඟ ගලා යයි,
දකින සේ කෙළවර
නිමක් නැති මහ සයුර
ගලා යයි ගඟ
ගලායයි.
ජීවිතය,
දකින තුරු කෙළවරක්
වැළදගෙන
සැනසෙනා තුරාවට
මරුන් හා එකට
ගලා යයි,
ගලා යයි
ජීවිතයේ ගඟ
ගලා යයි.

වැසි වැටේ, නුඹ කොතැන?

අතීතයේ දවසක
ගත වෙළු සිහිලස
මුවඟ රුදි සිනහව
හද පිරූ සතුටු කඳ
නෑ අහලක,
තෙමාගෙන
වැටෙන කොට
මහා වැසි
ගහකොල හා
මහ පොලොව,
අද දවස.
මූසල
මහා පාළුව
විකාගෙන හදවත යසට,
පරයා එය
ඊට උඩින්
නැඟෙයි බිය
පුරාවට මුළු හිත.
මහ වැස්සෙ
තෙමෙන්නට
කිරි සිනා දකින්නට
පැතූ පැතුම
ගලායනවා
මහ පොළොවේ
අඳුරු කොනට,
කළුම කළු ගුහාවට.
නුඹ කොතැන?

පියෙක් පුතෙක් විහාරයේ මුණිඳු පුදනවා

පියෙක් පුතෙක් විහාරයේ මුණිඳු පුදනවා
තෙල් මල් ගෙන විහාරයේ මුණිඳු පුදනවා
ඒ පුතා නුඹයි - ඒ පියා මමයි
වෙන අන් කව්දෝ - මසිත කියනවා

දොහොත් මුදුන් දී මුව අගින් සිනා සී
ඉඟි පානා පුතුනේ
මඳහස දල්වා ඇස් කොණින් බලා ඉඳ
තරවටු කරනා පියාණනේ
ඒ පුතා නුඹයි - ඒ පියා මමයි
වෙන අන් කව්දෝ - මසිත කියනවා

සැම අත දිව යන
දිය කල ඉල්ලන
පුතු ගති ඇති දියණී
බෝ කොළ අතු අග නුඹ හිස රඳවන
පියා මමයි පුතුනී
ඒ පුතා නුඹයි - ඒ පියා මමයි
වෙන අන් කව්දෝ - මසිත කියනවා

පුණ්‍ය භූමි ලංකා

පුණ්‍ය භූමි ලංකා
සිරි සමිඳු උපන් ලංකා

කිඹුල්වතයි මැද මහ නුවරයි
සිරි දළදා වැඩ සිටිනා නුවරයි
මහ මායාවෝ උපන් බිමේ
වැජබෙන සිරි දළදා

පුණ්‍ය භූමි ලංකා
සිරි සමිඳු උපන් ලංකා

දෙදහස් පන්සිය වසරක වරුණය
යලි මතුකොට ගැන්මේ පිං මහිමය
උරුමය කියනා සිරි දළදාවෝ
වැඩ සිටිනා ලංකා

පුණ්‍ය භූමි ලංකා
සිරි සමිඳු උපන් ලංකා

හෙළ සිරිවරුණ

බෝසත්වරුන් සම්බුදු වන පිං දෙරණේ
ගෝතම තෙරුන් සිරි සම්බුදු වූ පොරණේ
ඒ අප උපන් මේ බිම හැර වෙන කොතැනේ
දැනගමු සැබෑ ඉතිහාසය හෙළ වරුණේ

තෙල්දෙණියේ සල්වත්තේ සිරි සිදුහත් උපදින්නේ
හිරිවඩුන්න ජය සිරිමා බෝ මැඩ බුදුබව ලබන්නේ
ඉසින්බැස්ස ගල් අරණේ සදහම් ලෝ පතුරන්නේ
බුදුගල කුසිනා නගරේ පිරිනිවනට පිවිසෙන්නේ

මකාදැමූ පෙර හෙළබිම යලි මතුකොට දැකගන්නයි
සිරි උරුමය සිරිලක අප සිරි දහමින් දැනගන්නයි
සිරි සදහම් දැක පැහැදී සිරි නිවනේ සැනසෙන්නයි
හෙළ බුදු පුතුගේ නාමය ලොව දස අත පතුරන්නයි

වැස්ස වහිනවා

වැස්ස වහිනවා
වැස්ස වහිනවා
හෙණ පුපුරනවා
වැස්ස වහිනවා

වෙල ඉතිරෙනවා
වැස්ස වහිනවා
කිරි සුවඳ ගලනවා
වැස්ස වහිනවා

කොතැන සිටීදෝ
වැස්ස වහිනවා
කුමක් කරම්දෝ
වැස්ස වහිනවා

කඳුළු පිරෙනවා
වැස්ස වහිනවා
වැස්ස වහිනවා
කඳුළු පිරෙනවා