ආනන්ද රාත්‍රී

වෙලේ ඉඳන් එන
මද නලේ එතීලා
තුරු මුදුන් එකිනෙකා
රහස් කොදුරද්දී,
රඹුටන් ගහේ
කොල අස්සේ
හප බිම දාමින්
ගෙඩි හොයන
මා වවුලෝ,
තුන් දවසකට කලින්
ඇද හැලිච්ච
මහ වැස්ස
මතක් වෙලාදෝ
වෙලා අද්දර
හබරල පැදුරේ
හැංගීලා
බක බක ගානා
ගෙම්බෝ,
කිතුල් ගහේ
කොළ මැරිච්ච
ඉහල අත්ත
උඩ ඉදගෙන
ඇස්කන් ඇරගෙන
හුම් හුම් ගානා
බස්සෝ,
තුරු මුදුන් දොවාලා
දෙරණ තල සෝදනා
සඳ කැලුම්
සුන්දරයි
පිවිතුරුයි,
දැහැන් සිත් වඩවනා
අමා සුව ගෙනදෙනා
නිහඬ
නිසල
රාත්‍රිය.