අහස දකින්නට
ඉඩ නොදෙන
උඩුවියන,
හෙමින් සීරුවේ
ගලා බසින
දිය කඳුරු,
හැංගිමුත්තම් කරන
උඩවැඩියා,
ගස් කඳන් බදාගත්
වෙද ගොළුබෙල්ලෝ,
නොයෙක් පාට
සමනලුන්
කුහුබුවන්,
එක සෙව්වේ
පිහිනා යන
මාළු රෑන්,
කූඩැල්ලන්
ඇහැටුල්ලන් හා
පළාපොළගුන්,
අතරේ
මා සිත තනිකර දා
පැනලා එනවා
හැමදාමත්
කොහේදෝ ඉදලා
තොර තෝංචියක් නැතිව
කෑ ගහන
අළු කොබෙයි හඬ.
5.20.2014
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment