ඇයි ඔතරම්
බුම්මාගෙන
අඳුනන්නේ නෑ වාගේ
හිනාවෙයන්
හිනාවෙයන්
අතීතයේ කළා වගේ,
ඈත ඈත අතීතයේ
හිරු සඳු නැති
හිරු සඳු ඇති
ඒ ලෝකේ
මා සමඟින්
නුඹ සිටියා
මතකයි මට
මේ අද වාගේ.
රැවටීම්
ගැරහීම්
මහ මුසා
සිත් තැවුල්
ඕනේ නෑ
තවත් මට,
වංකකම දැක්කේ මම
නුඹගෙන් විතරයි,
අතීතයේ කළා වගේ
හිනාවෙයන්.
නුඹ දන්නේ
නෑ එහෙනම්
අලුත් ඉරක්
අලුත් සඳක්
දැක්කා මම
නුඹ දෙතොල්
මත රැඳුනු.
අන්න එහෙම
අන්න එහෙම
හොඳටෝම හිනාවෙයන්
කොක් හඬලා
හිනාවෙයන්
හොඳටෝම
හොඳටෝම.
5.08.2012
හිනාවෙයන්
share: facebook | twitter | pinterest
Labels:
Poems\කවි
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment