මා වවුලෙක්
පියාඹනවා.
ජීවිත ගමනේ
සියලු දුක්ඛ දෝමනස්සයෝ
අත්විඳි
වියපත් මහල්ලෙකු
කතා බහක් කිසිත් නැතිව
බර අඩි තබමින් සෙමින් සෙමින්
මඟ යන්නා සේ,
ඈත මෑත ඉම නොපෙනෙන
විසල් අහස මැද
මන්දාරම්
අඩ අඳුරේ
මා වවුලෙක්
පියාඹනවා.
දිගු පියාපත් සලා
හාවක් හූවක් කිසිත් නැතිව
මා වවුලෙක්
පියාඹනවා.
4.13.2012
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment