දවාලට පායපන් පුන් සඳේ

බෝ මළුවෙ දුව යන්න
කොළ අස්සේ සැඟවෙන්න
එකක් නොව
තව එකක්
වතුර කල නාවන්න
වැලි මළුව පුරාවට
නෙක රූප අඳින්නට,
දවාගෙන දෙඅත් පොඩි
මැටි පහන් දල්වන්න,සුවඳ කූරක් දෙකක්

නොව අත්මිටක් තරමෙ ගෙන

වැලි ගොඩේ ඉන්ඳන්න,

'දස මාසේ උරේ කත්වා - පෝසේති  උදධිඛාරනං

ආයු දීගන් වස්ස සතන් - පිතු පාදන් නමා මහo'

එරමිණියා ගොතාගෙන

සුදු කඩියා ඉන්දාගෙන

අහන්නට,

හුරතලය අහන්නට,

හුරතලය දකින්නට,

හිනහෙනා සුදු මුහුණ

විඳින්නට

කිරි සුවඳ,

සුදු වෙහෙර - බුදු මුහුණ - පඩු සිවුරු,

අපේ රට - අපේ දැය

ඒ කතා -  මේ කතා

ඔබ හිතේ රන්ඳන්න,

පායාපන් පුන් සඳේ

දවාලට පායපන්,

දස කැළුම් විහිදුවා

දවාලට පායපන්,

ඉරිදාක දවාලට

පායපන් පුන් සඳේ.

සුමුදු පහස ලැබුවා

සුමුදු පහස ලැබුවා
සුමුදු පහස ලැබුවා
සුසිනිදු අතැගිලි
එකිනෙක පටලා
සුමුදු පහස ලැබුවා.
දයාව කරුණා

වෑහෙන දෑසින්

මවක් තුරුල්ලේ

බිළිදෙකු ලබනා

උණුසුම

සෙනෙහස ලැබුවා

සුමුදු පහස ලැබුවා.

රැළි හිසකේ පිස

හමනා මදනල

සුවද උරා බිව්වා

සුමුදු පහස ලැබුවා.

නිමේශයක්වුව

අතැගිලි පටලා

සුමුදු පහස ලැබුවා.